De rederijkers gebruikte verschillende vormen van het dichten. Hieronder staan 7 van die soorten uitgelegd.

naamdicht:                                                                                                                                                    Een naamdicht wordt ook wel acrostichon genoemd. Bij een naamdicht zijn de eerste letters van de regels samen een naam. Meestal is deze naam de naam van de dichter, maar het kan ook zo zijn dat het een naam wordt van iets of iemand waar over wordt geschreven in het gedicht. Een voorbeeld hiervan is het Wilhelmus.

-           Voorbeeld:

            Wilhelmus van Nassouwe
            ben ik, van Duitsen bloed,
            den vaderland getrouwe
            blijf ik tot in den dood.
            Een Prinse van Oranje
            ben ik, vrij, onverveerd,
            den Koning van Hispanje
            heb ik altijd geëerd.

Rondeel:                                                                                                                                                       Een rondeel is een gedicht van 8 regels. De 1e, 4e en 7e regels rijmen op elkaar. Dat doen de 2e en de 8e regels ook.

-          Voorbeeld:

           Vechten voor vooruitgang
           Gebukt onder haar hebzucht
           draagt hij haar op handen
           Vechten voor vooruitgang
            Furieus spoort zij hem tot winnen aan 
            neemt met minder geen genoegen 
            op haar ridder te voet
            Vechten voor vooruitgang

1. Refrein:                                                                                                                                                        Bij een refrein wordt er gewerkt met strofes. Zo’n strofe is een soort alinea die bestaat uit 8 regels. Elke strofe eindigt met dezelfde regel. Die regel noemen we de stock, deze drukt het thema van het gedicht uit. De laatste zin van de laatste strofe is een opdracht aan de voorzitter van de kamer, deze opdracht noemen we het envoi.